Þetta er ekki sanngarnt!

það sem hér er á ferð er ekki sanngarnt því fer fjarri! Stafi fór hér langt framm úr því sem eðlilegt getur talist að lána einhverjum strák bjána gríðarlegar upphæðir! Hvað varð um peningana það er aðal málið og drengurinn ætti að svara til saka en ekki konan sem veitti veðið grandalaus!

Tekjulítill en skuldaði 145 milljónir

Athugasemdir

[Dóra Rósmundsdóttir (IP-tala skráð) 5.6.2012 kl. 19:40]

Lánastofnanir verða að vera ábyrgar fyrir því að lána ekki hverjum sem er!

Af hverju finnst fólki að lánastofnanir séu alltaf stikk-frí ?

Erlendis eru lánastofnunum samkvæmt lögum ábyrgar fyrir því að lána fólki ekki of mikið. Og lánsveð hjá öðrum eru í siðmenntuðum löndum bönnuð eða glæpsamleg.

Ísland, best í heimi.

[Magnús Ágústsson, 6.6.2012 kl. 05:26]

sammála þá þarf að fara að taka til í þessu lífeyriskerfi

[Landfari, 6.6.2012 kl. 13:08]

Það var glannalegt hjá hjónunum að veita þetta veð.

Það var ekki glannalegt hjá sjóðnum að lána þetta fyrst drengurinn gat boðið svona gott veð.

Með þessu veði uppfyllti hann öll þau skylyrði sem sett er samkvæmt reglum sjóðsins til að fá lán. Sjóðnum var því ekki fært að neita um lánið. Þeir hringdu hinsvegar í konuna sérstaklega til að gera henni grein fyrir áhættunni sem hún væri að taka og fá það staðfest að hún ætlaði þrátt fyrir hana að veita þetta veð.

Það hefði engin sanngirni verið í því að lífeyrisþegar þessa sjóða hefðu átt að greiða þessa skuld. 

[Hjördís Vilhjálmsdóttir, 7.6.2012 kl. 12:06]

Kom þetta símtal fram í dómnum Landfari ? Ég las nú yfir hann en sá þetta ekki.

[Landfari, 7.6.2012 kl. 12:58]

Voruð þið búin að lesa dóminn?  http://domstolar.is/domaleit/nanar/?ID=E201102374&Domur=2&type=1&Serial=1&Words=

"Líkt og ávallt þegar lánsumsækjandi setji að veði fasteign sem er ekki í hans eigu hafi stefndi krafist þess að þinglýstur eigandi, í þessu tilviki stefnandi, undirritaði yfirlýsingu þar sem fram komi að hún sé meðvituð um lántöku Erlings og að hún hafi samþykkt að setja fasteign sína að veði til tryggingar greiðslu lánsins. Jafnframt hafi stefnandi lýst því yfir með undirritun sinni á yfirlýsinguna að hún hefði kannað fjárhagsstöðu Erlings og kynnt sér hæfi hans til að endurgreiða lánið. Loks hafi stefnandi lýst því yfir að hún hefði kynnt sér greiðslubyrði lánsins og að henni væri fullkunnugt um að stefndi hefði ekki og myndi ekki kanna fjárhagsstöðu skuldara og hefði ekki lagt neinn dóm á fjárhagslega getu hans til að endurgreiða lánið. Að fenginni yfirlýsingu stefnanda, sem vel að merkja sé undirrituð af eiginmanni hennar og tveimur vottum, hafi stefndi samþykkt að veita Erling umrætt lán. Þrátt fyrir að yfirlýsingin hafi vegið þungt varðandi ákvörðun um veitingu lánsins þá hafi fleira komið til. Uppfletting í vanskilaskrá hafi leitt í ljós að engar innheimtuaðgerðir væru hafnar á hendur Erling né að slíkar aðgerðir væru yfirvofandi. Þá hafi starfsmaður stefnda hringt í stefnanda gagngert í þeim tilgangi að ganga úr skugga um að hún hefði veitt upplýst samþykki fyrir veðsetningu fasteignar sinnar. Í símtalinu hafi stefnandi staðfest að hafa veitt samþykki sitt fyrir veðsetningunni. Eftir að sú afstaða lá fyrir hafi öll þau skilyrði sem stefndi setur fyrir lántöku verið uppfyllt. Stefndi hafi því samþykkt lánveitingu samkvæmt umsókn Erlings."

" Staðreyndin sé að við afgreiðslu lánsumsóknar Erlings hafi stefndi stuðst við áreiðanlega upplýsingaveitu, þ.e. vanskilaskrá. Upplýsingar þaðan hafi ekki gefið tilefni til að efast um greiðslugetu Erlings. Þá megi ekki gleyma því mikilvæga atriði að stefndi hafi sett sig sérstaklega í samband við stefnanda þegar fyrir lá að hún hugðist veita veð í fasteign sinni. Aðspurð hvort hún gerði sér grein fyrir þeim skuldbindingum sem hún hefði tekist á herðar og þeirri áhættu sem veðsetningunni fylgdi, hafi stefnandi svarað að hún gerði sér fyllilega grein þeim. Þá hafi hún enn fremur staðfest undirskrift sína á veðskuldabréfinu. Stefnandi hafi því tekið upplýsta ákvörðun um að veita barnabarni sínu veð í fasteign sinni. Að mati stefnda stoði stefnanda ekki að bera fyrir sig þekkingar- eða reynsluleysi í fjármálum eða lánamálum. Líkt og gögn málsins beri með sér hafi stefnandi ekki ein veitt heimild sína til veðsetningarinnar heldur einnig eiginmaður hennar. Verði að leggja til grundvallar, þar til annað reynist réttara, að um sameiginlega ákvörðun stefnanda og eiginmanns hennar hafi verið að ræða í umrætt sinn. Hafi stefndi á einhverju augnabliki haft efasemdir um vilja stefnanda til að takast á herðar skuldbindingar samkvæmt veðskuldabréfi hafi þeirri óvissu verið eytt eftir umrætt símtal, enda hafi vilji stefnanda til veðsetningarinnar verið skýr og eindreginn."

[Sigurður Haraldsson, 8.6.2012 kl. 21:30]

Sæl öll sömul og takk fyrir innlitið, Landfari það sem kemur hér fram má vera rétt en sá sem tók lánið er hann laus allra mála eins og ekkert hafi í skorist eða er hann á válysta yfir einstaklinga sem hafa ekki staðið í skilum? Að lána veð er ekkert annað en samþykki fyrir greiðslu láns ef það er ekki borgað en samt sem áður er þetta full gróft dæmi og um leið sönnun þess að lánastofnanir hafa alltaf haft belti og axlaböng þegar þær lána litla manninum en þegar kemur að þeim stóra þá er allt annað uppi á teningum!

[Landfari, 10.6.2012 kl. 13:29]

Hann er náttúrulega ekki laus allra mála. Hann er á vanskilaskrá og trúlega gjaldþrota en þá er hann samkvæmt nýju lögunum laus allra mála eftir 2 ár.

Ef hann er ekki algerlega samviskulaus aumingi hefði maður haldið að hann reyndi nú að greiða ömmu sinni til baka.