Þegar maður sér fyrir framtíðina.

Eins og nú er komið á Kóreuskaganum þá er fátt sem getur stöðvað stríð og það stríð er upphaf 3 heimsstríðaldarinnar því miður. Auðvitað vonar maður að þetta séu bara innantómar hótanir en heimsstríðöld hef ég séð og hún mun byrja þarna á þessu svæði því miður.

Norður-Kórea samþykkir árás

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 3.4.2013 kl. 23:17]

Það er ekki í lagi með þig....

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.4.2013 kl. 00:11]

Þegar ég við aðra færslu hvatti þig Sigurður til að hætta í skjálftaruglinu og tileinka þér eitthvað annað rugl, þá grunaði mig ekki að þetta tæki við. Farðu endilega aftur á skjálftavaktina.

[jahérna.is (IP-tala skráð) 4.4.2013 kl. 00:52]

Siggi, mikið rosalega ertu galtómur?

[Einar (IP-tala skráð) 4.4.2013 kl. 01:44]

Í upphafi sjöttu áratugarinnar hófst Kóreustríðið, þegar N-Kórea ákvað að gera innrás á S-Kóreu.

Þar sem S-Kórea var undir verndarvæng Bandaríkjanna, sáu þeir um varnirnar ásamt 20 öðrum löndum frá Sameinuðu Þjóðunum. Þegar S-Kórea var svo á barmi þess að tapa stríðinu, skarst Kína og Sovétríkin inn í leikinn og hröktu Bandamenn aftur að línu nálægt upprunalegu skiptingu landanna tveggja. Þar eyddu þeir þrem árum í stríðsrekstri sem afkastaði litlu þangað til að vopnahléi var lýst yfir.

Vopnahléð stóð svo yfir í 60 ár, því að friðarsátmáli var aldrei undiritaður. Nú þar sem N-Kórea er búinn að rifta þann sáttmála virðist stríðið, sem hófst fyrir meir en hálfri öld síðan, ætla að halda áfram. Miðað við hversu mörg lönd tóku upprunarlega þátt og hversu "lengi" þetta stríð hefur staðið þá, já, máttu mín vegna kalla þetta heimstyrjöld.

Eins og staðan er í dag erum við með N-Kóreu sem hótar að ráðast að atlögu gegn Bandaríkjunum og S-Kóreu. S-Kórea og Bandaríkinn eru náttúrulega enn með varnarsátmálan sinn í gangi. Ekkert annað land er búinn að lofa að skerast inn í leikinn en fólk horfir náttúrulega til Kína og spyr hvað þeir koma til með að gera.

Við erum ekki að horfa uppá Kína frá fyrir 60 árum. Kína sleit samböndum sínum við Sovétríkin löngu áður en þau þau liðu undir lok. Efnahagur Kína er bókstaflega háður því að Bandaríkin haldi áfram að kaupa vörur frá þeim. Kína ræður í dag yfir kjarnorkuvopnum en er eina þjóðin sem hefur formlega lofað að nota þau aldrei gegn þjóðum sem búa ekki sjálf yfir slíkum vopnum ásamt því að hafa lofað að nota þau einungis gegn þjóði ræðst að fyrra bragði gegn þeim með slíkum vopni (þ.e.a.s. að þeir yrðu ekki fyrri til að skjóta þessum sprengjum).

Að lokum vil ég benda á að þó svo að Kína hafi, þar til nú, verið dyggasti stuðningsmaður N-Kóreu, hefur Kim Jong-Un gert mikið til að skaða það samband. N-Kóreski herinn hefur gert mikið útá að ráðast á kínversk fiskiskip sem komu of nálægt sjálfskipuðu landhelgi þeirra, sem stangast á við það landhelgi sem ákveðin var við undiritun friðarsamningsins. Kína hafði einnig mótmælt kjarnorkutilraunum N-Kóreu og eftir að þeir sprengdu þriðju sprengjuna, tók Kína þátt í að skrifa undir viðskiptaþvinganirnar sem þeir höfðu hingað til neitað að taka þátt í. Það eitt og sér eru skýr merki um hversu þreytt Kína er á stælum N-Kóreu, þar sem þau tvö lönd voru með sterk viðskiptabönd.

[Sigurður Haraldsson, 4.4.2013 kl. 05:55]

Takk fyrir innlit, Enar svar þitt er af skynsemi hafðu þökk fyrir.