Málið er.

Málið er að lífsgæða kapphlaupið fyllti langflesta íslendinga þvílíkri eyðslugræðgi að furðu sætti. Sem dæmi þá vildu flestir eiga sín heimili full af þægindum frekar en að leigja og keyptu á uppsprengdu verði þar kom bankinn til og sprengdi upp verðið því miður lét fólk ekki þar staðar numið heldur vildi eiga sumarhús og að minnstakosti tvo bíla gaman var að taka eyðslulán og skreppa til útlanda allt að þrisvar á ári hjá mögum, síðan áttu flestir að eiga áhugamál sem kostaði mikla peninga með mótorhjóli,fjórhjóli,hesti,golfsettum,byssum,vélsleðum,tjaldhýsum,bátum svo eitthvað sé nefnt hvernig í ósköpunum hélt fólk að þetta væri hægt til lengdar? síðan þegar kreppir að þá geta fáir staðið af sér samdráttinn sem fylgir því að minka við sig lífsgæði svo kölluð. Margir sem eiga um sárt að binda í dag tóku eyðslulán og þurfa nú að súpa seiðið af því. Eitt sem gjarnan kemur ekki fram í svona fréttum er að því miður reykja margir og drekka þar liggur mikil peningasóun sem því miður fæstir virðast geta neitað sér um. Auðvitað er ekki hægt að setja alla undir sama hatt en svona blasir þetta blákalt við og ef einhver sem les þetta verður reiður þá skal hann staldra við og hugsa hvort máltækið sannleikanum er hver sárreiðastur eigi ekki við.

Neyðin mikil í samfélaginu